Op een dag voor kerktoetreders, was er voor de viering een moment waarop je kon biechten.
Ik laat natuurlijk even tussen de God, de priester en mij in waarover ik biechtte, maar het even me toch wel rust gebracht.
Na de biecht voelde het alsof er een last van mijn schouders afgleed, en dat ik dit "item" achter me kon laten.
Achteraf blijkt natuurlijk dat het best lastig is niet weer in dezelfde valkuilen te stappen
Maar ... het lukt door de jaren heen steeds beter.
Kortom...ik kan het iedereen aanraden.
Ik vraag me wel af hoe de biecht veranderd als je veel vaker dit sacrament ontvangt. In die zin dat ik best wel weet dat wij vergeving nodig hebben, maar dat het af en toe best lastig is om goed onder woorden te brengen wat je nou precies dwars zit.
Nouja, in onze parochie is (zoals in zovele parochies) het maar af en toe mogelijk dit sacrament te ontvangen (afgezien van "op afspraak"). Dus het zal er voorlopig wel niet meer van komen.
On the other hand Misschien gewoon maar eens aan een priester vragen of er mogelijkheden zijn om dit sacrament weer wat in ere te herstellen.